Je hiket 26 kilometer over vulkanische ondergrond, door valleien en rond gifgroene meren. Tussenin liggen er enkel serieuze klimmetjes op losse stenen verstopt. Uitgestrekte landschappen en een brandende zon krijg je er gratis bij. Het verhaal van de Tongariro Alpine Crossing New Zealand.
En voor wie hem durft te bedwingen: Sauron’s Mount Ngauruhoe (Mount Doom uit Lord Of the Rings) ligt met zijn 2287 meters het hele parcours genieperig naar je te gluren. (Voor de leken: deze berg is het eindpunt van Frodo’s tocht doorheen Midden-Aarde, de schuilplaats van de slechterik Sauron, centrum van al het kwaad, de plaats waar de Ring gedropt moet worden om er eens en voor altijd komaf mee te maken, beveiligd door honderdduizend Orcs en ander ongedierte.) Dat geeft toch wat cachet aan de wandeling.
Tramping in Nieuw Zeeland
Je moet niet naar Nieuw-Zeeland komen zonder goeie wandelschoenen. Het hele land bulkt van de prachtige landschappen, wandelpaden, trektochten en dagroutes met als exponent de 9 Great Walks die je op beide eilanden kan vinden.
De Tongariro Alpine Crossing, een verkorte versie van een van deze Great Walks, is voor vele reizigers de enige stop op het Noord-eiland (het Zuid-eiland wordt als superieur beschouwd voor de doorsnee natuurliefhebber, en feitelijk hebben ze gelijk). Je overnacht best nabij Lake Taupo wat op zich ook nog wel een fijn dorpje is en waar je lekker kan eten. Jelle en ik zijn daar op mysterieuze wijze als enige blanke jongens in een hostel bomvol Indiërs – inclusief doordringende currygeur – verzeild geraakt. We weten nog steeds niet goed hoe dat juist gekomen is.
Jelle is overigens de man die mij nog meer in fotografie gesleurd heeft. (Lees: mijn portefeuille geplunderd heeft) De meeste foto’s hier zijn door hem getrokken, ik claim hier geen enkele copyright. Je moet hem maar eens op Instagram stalken, hij trekt schone dingen!
Tongariro Alpine Crossing New Zealand
20 kilometer rond op de teller voor wie de optionele 3 uur Doom-klimmen er niet bij neemt. Wij klokten af op 26 kilometer. En dat voel je wel op de duur. Maar het is het zo waard. De eerste 5 kilometer nemen je tijdens zonsopgang (vertrek echt vroeg genoeg om voor de bussen toeristen aan de tocht te beginnen) mee doorheen de Mangatepopo Vallei langs de Soda Springs. Maar alles staat eigenlijk in teken voor de eerste uitdaging van de dag: de Devils Staircase: een goeie 600 meter omhoog. De bordjes zeggen enkel Mount Doom te bedwingen als je deze klim gemakkelijk vond. En gelijk hebben ze, die tweede klim is niet van de poes. Losse ondergrond, geen wandelpad, op vulkanisch terrein met handen en voeten vaak meer dan 45 graden recht omhoog. Af en toe hoor je andere trampers “ROOOOCCCK” schreeuwen en dan weet je dat je uit je doppen moet kijken omdat er mini steenlawines op je afgedonderd komen. Plezant. Dit was afzien, zeker met het camera grief en de 7 liter water en eten dat wij mee sleurde naar boven. Maar eens boven weet je waarom je het deed. 2 uur non stop afzien, maar wat een uitzichten. Nieuw Zeeland had mij hier al serieus bij m’n pietje. Fantastische ervaring.
Great walks Nieuw Zeeland
Tongariro Northern Circuit is de volledige Great Walk, de Alpine Crossing is maar een deeltje. 45 kilometer langs gletsjers, watervallen, vulkanen, kraters en bossen. Als je 2 dagen hebt, zeker doen. Maar er wachten nog fantastische Great Walks op je, vooral in het Zuid-eiland. Wij deden de Kepler Track, die avonturen zal ik binnenkort delen.
Andere bekende Great Walks zijn Milford Track, Abel Tasman, Heaphy Track en de Routeburn Track. Ik ga die toch ooit allemaal gedaan moeten hebben…
Nog even een spurtje trekken
Zoals echte FC Bretel-voetbalboys het betaamt dachten Jelle en ik op het einde nog even een spurtje te trekken. De laatste 3 kilometer hebben we al lopend gedaan, dat bleek na 23 kilometer de enige juiste manier om bergaf te dalen zonder al te veel kniepijn. Ik weet nog steeds niet wat ons bezielde, maar eigenlijk ging dat verassend goed.
Deze dag was schoon. Een prachtig begin van NZ en een wandeling die ik iedereen kan aanraden. Vele stemmen zeggen dat dit de schoonste dagtrekking op aarde is, met sneeuw, watervallen, meren, kraters, actieve vulkaan, halve toendra en op het einde een welgekomen schaduwrijk bos. Misschien hebben ze gelijk, maar wacht tot je de foto’s van de Kepler Track ziet.
Intussen ben ik in Christchurch beland. Dankzij Lieselote Theworldisacircus enkele dagen wasmachien, douche en crashplaats mogen lenen (MERCI!!). De afgelopen maand heb ik heel erg weinig tijd gehad voor updates, omdat een maand veel te kort bleek om NZ grondig te verkennen. (Oh, en snel internet hebben is precies ook echt nog steeds niet evident in Oceanië).
Vanavond vlieg ik naar Auckland, morgenvroeg naar Hong Kong en overmorgennacht naar Cambodia waar mijn Pauwgebroederte en zijn wederhelft op mij liggen te wachten. Dat wordt mijn laatste deeltje wereldreis, want eind februari is het gedaan. En of ik naar België uitkijk? Dat wordt een post apart.
