Kaktus: Boomhutten Hostel - Verloren in de jungle van Cambodja

Wanneer er wifi in de lucht hangt, ben je nooit echt weg. Zet je maar eens in de bar of common room van eender welk hostel en je zal zien dat er veel ogen op die schermpjes geplakt zijn en de verhalen luidkeels doorheen de slechte verbinding naar huis gestuurd worden.

Ver weg van huis en toch nog steeds veel te dichtbij. De newborn beebies blijven binnen scrollen op je Facebook-feed, je collega’s hangen op een terras op Instagram en je huisgenoten weten je te whatsappen dat je de internetrekening bent vergeten te betalen. En eenzame momenten zijn al te gemakkelijk te verdrijven met een telefoontje naar huis. Oortjes in, ogen dicht.

Gelukkig zijn er plekjes, verdekke schone plekjes op de wereld waar dat internet nog niet gekomen is. Yup, dat bestaat écht nog. Ready to disconnect? Ik ken het beste eiland van Cambodja waar dat kan.

zonsondergang cambodja — Zonsondergangen, ze blijven mooi meneer

Verloren in de jungle van Cambodja

Altijd gevaarlijk om uw verborgen parel te delen met de wereld, maar deze wou ik u toch niet onthouden. Je bent wel efkes onderweg, want hij ligt aan de kust van Cambodja. De meesten zullen party island Koh Rong of het iets intiemere Koh Rong Sanloem wel kennen, maar de meest desolate jungle vind je op Koh Ta Kiev. Naar Blankenberge kan je in België ook gaan, dus laat op je zoektocht naar verlaten stranden in Cambodja Sihanoekville gerust links liggen.

mooiste eiland in cambodia — Cliff diving aan Elephant Rock

Een pietertje groot is het, Koh Ta Kiev, met z’n kleine 7 vierkante meter. Een vissersdorp op palen, een dichte jungle met aan de randen parelwitte stranden en een vijftal hostels. Meer is het niet en dat is soms meer dan genoeg. Oh ja, klein detail: geen stromend water, geen elektriciteit en geen internet. Oowmagawds, #firstwordproblems en zo, hoe overleef je dat?! Heel eenvoudig. Als het er niet is, heb je het niet nodig.

Tonight you can sleep with the stars for 5 dollars

De beste Lonely Planets zijn toch nog steeds degenen met ongeschoren baard en ingebruinde bikini-contouren die je pad kruisen onderweg. Het zijn hun tips die je af en toe off the beaten track brengen. Lyrische lofzangen van die ene Spanjaard over een zeker Kactus hostel en dat wie er belandt liefst zijn paspoort in de zee smijt en er niet meer weg wil, dat zijn reistips die je niet mag negeren.

Je spreekt af met de kapitein aan de derde palmboom van links op Otres Beach en in de vroege ochtend pikt de kleurrijke boot van Kactus hostel je op. The Hidden Treehouse noemen ze zichzelf ook wel, een verscholen boomhut op het strand aan een verlaten baai is de main area van het hostel. Zicht op zee, hoofd op oneindig. Wassen met puttekeswater uit een ton, pipi doen tussen de miljoenpoten en kikkers, handengrote spinnen in je bed, aangenamere spinnende beesten aan je voeteneinde, jungle, strand en de wijde, wijde oceaan.

[trx_widget_video link=”https://www.youtube.com/watch?v=4Dk4n9NrZ6s”]

Check de volledige video van het Kaktus Hostel

De eigenaar en hosts kennen je vanaf dag 1 bij naam en het cliché van one big travel family wordt nog maar eens bevestigd. Wie er werkt, is er ooit ook toevallig beland en nooit meer weg geraakt. Er zijn geen cafés of restaurants, eten wordt elke dag vers aangevoerd met de boot en klaargemaakt door de Khmer koks. Allemaal samen eten, gewoon zien dat je rond etensuur rond de bar hangt.

En dan zit je daar, op het beste eiland van Cambodja.

Nog nooit zoveel mensen tegelijk zien lezen. Uren UNO en zelfverzonnen kaartspelletjes. Onszelf afvragen of in de wereld daarbuiten intussen de derde wereldoorlog begonnen zou zijn, terwijl wij nog een koud blikje Klang bier opentrekken. Twee uur twijfelen of je naar de slaaphut loopt om je bikini aan te trekken of toch nog maar even in de hangmat blijft staren naar het diepe blauw. Klifduiken, haaien vangen, om ter langste drijven. De zon zien opkomen en weer ondergaan.

private beach cambodia — Ons privé strand!

En dan nog een klein detail: lichtgevend plankton. Naakt zwemmen onder de volle maan, omgeven door miljoenen miljarden lichtjes. Zo’n momenten, dat pakt niet op foto. Ge moet dat zelfs niet proberen, die zijn enkel voor u en uw wild hart bedoeld.

En over dat bellen naar huis?

Ja, da’s fijn dat je even weg van de wereld bent. Totaal disconnected, digital detox,… ik vond het altijd flauwe hipster-zever eerlijk gezegd. Is dat dan echt een must, uw telefoon wegsmijten om 100% te reizen?

Wel, zo even zonder likes, snaps, pings, incoming calls, 374 ongelezen e-mails, maar wel een week gevuld met sterren staren en ongestoorde babbels, dat geeft ruimte in uw hoofd. Plek voor nieuwe wilde dromen. Maar laat alsjeblieft niemand jou vertellen hoe je moet reizen. Punt.