Staycation: Citylooping in Antwerpen

Een schuchtere poging ondernemen om nog eens te cityloopen, het award-winning travel concept, de reistrend van 2018 volgens Soms Ook Heimwee. Na The Post in Gent, ging Antwerpen voor de bijl en viel ons oog op het gloednieuwe Radisson Park Inn net aan Antwerpen-Berchem. Een citytrip naar Antwerpen, wie kijkt daar nu niet naar uit?

Antwerpen, dat was praktisch, want Sam moest de dag na de feiten om 7u de trein op en Yannick bleef, zoals het een echte influencer betaamt, op bed liggen, gsm in de hand, om zo de wereld gade te slaan.

Lees ook: Sam spreekt als Staycation expert

Het concept citylooping werd niet gewijzigd, maar we legden onszelf wel beperkingen op, want in die beperking herkent men de meesters der creativiteit. Zo scheurde een uiterst toegewijde Yannick zijn lies bij het ambachtelijk zaalvoetbalploegje met de ontluisterende naam FC Bretel, dat steevast de 9de plaats in Vierde klasse A ambieert in het Leuvense vriendenverbond van LZV.

We konden onze vooraf bepaalde perimeter, een must bij het cityloopen, zeker niet verbreden, ook al zouden onze met nacht en lauw bier gevulde magen beginnen neigen naar de geurende kebabzaken driehonderd meter verder. Een ware cityloop beperkt zich tot een radius van maximum 100m vanuit je uitvalsbasis. En niet verder. Creativiteit was nodig want op het Ryckaertsplein zijn immers maar 2 cafés: De Lijmstok en De Nieuwen Hoek. Maar goed, beginnen bij het begin. 1 onderwerp per stopplaats, een andere onuitrukbare cityloopwet.

Een ware cityloop beperkt zich tot een radius van maximum 100m vanuit je uitvalsbasis…

Slapen in het Park Inn by Radisson Hotel Antwerpen

Om optimaal te cityloopen moet je uitvalsbasis van’t hoogste niveau zijn. Cityloopen is een intens proces, zowel qua inspanning als duurtijd, dus ongemakkelijke neveneffecten, afleidingen en ongewenste problemen zijn uit den boze. Dan zit je bij een Radisson altijd aan het goede adres, propere kamers, goeie service en voor je het weet staat er al een Gin-Tonic voor je neus. Dat is de ideale voorbereiding om te cityloopen; het zet de smaakpapillen en de maag immers open, zodat de obligatoire filet pur, saignant gegrild en huisgemaakte frit (niet gegrild, maar dat is niet erg, want fritjes hoor je ook niet te grillen) uit Radisson’s keuken konden smelten op onze tong. Flaske vino dabei en hopla, de avond kon beginnen. Dat flaske Vino zette dan weer de geest open, en dat is noodzakelijk, want de geest is zoals een parachute: die werkt enkel als die open staat.

Waar het met de wereld naar toe moet, dat is een cynische vraag waar wij niet op kunnen en willen antwoorden. Egocentrisch als we zijn, hadden we het wel over waar het met de blog naar toe moest. Yannick wou graag een gat in de markt (spreekwoordelijk!) opvullen, namelijk allerlei goede tips over onze uitvalsbasis Leuven. Bizar, vond ik, want Soms Ook Heimwee wil toch net géén tipjespagina met ‘de beste 7 plekjes om te chillen in Leuven’, ‘must-eat vegan restaurants’ en andere clickbait-lijstjes? Neen, het nobel doel is om goesting te geven om te reizen en om innerlijke drempels weg te werken door eerlijke verhalen en heerlijke foto’s. Zouden we onze roots verloochenen en waarom dan? Nou, de aap kwam algauw uit de mouw (ook spreekwoordelijk!), door dat Leuvens artikel wordt de website beter (bezocht) en hebben we meer lezers en daardoor dus ook meer mogelijkheden om te reizen en goesting te geven. Maar heiligt het doel de middelen? Dat is de vraag die ik stelde, terwijl ik van ons aangeboden flaske vino sloeberde. De redactievergadering vlotte niet zoals verwacht, maar ik heb mijn plicht volbracht. Yannick gaat zich niet in de luren laten leggen door Google en haar SEO vriendjes. Nou, nou. #firstworldproblems, vind ik dat en zo dacht Pedro daar ongetwijfeld ook over.

Cafe De Nieuwen Hoek en Cafe De Lijmstok te Berchem

Pedro was anarchist, een verschijnsel waarbij mensen eigenlijk niet met zichzelf bezig zijn maar met anderen. Echt iets van vroeger dus. Je hebt natuurlijk tooganarchisten, die wat liggen te leuteren tegen Juan en alleman, maar je had eind jaren zeventig ook praktiserende anarchisten, zoals Pedro, die in Nicaragua ging meevechten met de Sandinistas. Een anarchist is geen onmens en dus schoot hij enkel op de ledematen van tegenstanders. Prachtige, ontroerende en soms choquerende verhalen vertelde Pedro, die in een ander avontuur in een ander continent zichzelf Pjotr noemde. Geluk zit in een klein hoekje, in dit geval in Café De Nieuwen Hoek.

In de Lijmstok gingen we te hard op zoek, dan vind je niks, daar vind ik niks aan. In de Nieuwen Hoek kwam het tot ons, het wou gevonden worden. Reizen is je huis uitkomen en mensen ontmoeten, maar daarvoor hoef je niet ver te gaan, bewijst cityloopen. Het enige belangrijke is écht contact. Menselijk contact. Het begint met oogwenk, een kleine uitwisseling van ditjes en zelfs datjes en eindigt in een heel lang gesprek, traktaties en een te natte kus op je voorhoofd. Dus telefoontjes aan de kant en schuif eens bij een onbekende aan tafel. Je weet nooit welke wereld er voor je opengaan. Geen reisbureau die zulke avonturen kan bedenken als het leven zelve.

Lees ook: Antwerpen is het mooiste arrondissement van Parijs