Juni 2015, de maand waarop ik even op vakantie ging naar Vietnam. Met de moto van Noord naar Zuid, in vijf-sterren-hotels voor 20 euro per nacht. Time for some Flashpacking in Vietnam. Want wereldreizen is toch een beetje vermoeiend…

De voorlaatste dag van juni vloog ik van Brisbane naar Hanoi. Een kleine 600 euro voor een ticket heen en terug, met tussenstops in Signapore (inclusief 3-day layover). De auto liet ik achter bij een fantastische Couchsurfer in Brisbane. Dat is echt een ongelofelijk fijne community, absoluut een aanrader voor budget travel en om de colour locale te proeven. In Vietnam wachtte Katharina op mij.  Ik leerde haar pas kennen op mijn laatste dag in Bali en dat smaakte direct naar meer.

Hanoi is verschieten. Blij dat ik Bali gedaan had om aan Azië te proeven. Het verschil met Australië kan niet groter zijn. Verkeerschaos, vuiligheid, drukkende warmte, veel meer smiles, streetfood en… spotgoedkoop. Maar oh zo leuk en absoluut geweldig.

Hieronder enkele redenen waarom je Vietnam zeker op je lijst moet zetten.

Hanoi en wonderschoon Halong Bay & Sapa

Zeker doen:

• een boat trip naar Halong Bay (al dan niet op een party boat: goedkoop drinken, springen van 15 meter hoge kliffen, snorkelen tussen kwallen, kajakken in een vissersdorp en de schoonste landschappen so far)
• Freedom Island (privé strand op rond eiland Cat Ba, met fantastische hostel en verder niets…)
• Rijstvelden en vallei-hike in Sapa, eigenlijk schoner dan alles wat Bali kon bieden. Maar check het weer, mist en slecht mogelijk vanaf regenseizoen in juni.
• Budget shoppen: Sneaker street, fruit street, flipflop street, nightmarkets, rondkuieren en het verkeer opsnuiven. Heerlijk.
• Het avondleven is er fantastisch: pubs, hostels, dansen op straat, backpacker area in Old Quarter
• Een moto kopen is goedkoper in het Noorden. Je kan hem voor meer verkopen in HCMC. Heerlijke manier om het land te verkennen en je tussen de verschillende dorpen voor te bewegen.

Kostuumpje knallen in Hoi An

• Een tailor-made kostuum of winterjas laten maken. Het kost je 50 USD en het ziet er ongelofelijk uit.
• Royal Riverside Hotel (vraag naar de Deluxe room, 35 USD/nacht en veruit het sjiekste hotel waar ik ooit in gebleven ben.
• De avonden rond de Japanse brug, het goedkope bier en de prachtige lantaarns. Zeker 3 nachten hier blijven!
• Greenfield Ho(s)tel: een zalige mix tussen hotel en hostel. Jonge mensen, schoon zwembad en leuke bar. Voor 8 euro per nacht.

Flashpacking in Vietnam is ook: Met de moto op de Sleeping Bus

• Easy riders: lokale gidsen, officieel of niet, die je met hun moto meenemen voor enkele dagen van stad a naar b. Je eet nog lokaler, je leert over allerlei stielen en je hebt er een persoonlijke mechanieker en bagagedrager bij. Voor 35 USD per dag ben je vertrokken.
• Het verkeer is absoluut mental. Verstand op nu en gewoon de straat oversteken als voetganger, want een lege baan kom je in de steden niet tegen. Duizenden en duizenden moto’s, aan en af. Fantastisch. En eigenlijk behoorlijk veilig, want geen enkele chauffeur is bezig met z’n telefoon of make-up, je moét alert zijn.
• Sleeping busses: Je kan voor een 15-tal euro van elke stad op de sleeper bus. Airco, wifi en een bed brengen je tijdens de nacht 500-1100 km verder. Je bespaart op overnachting, maar de vermoeidheid moet je er bij nemen. De moto’s kunnen voor een meerkost mee op de bus. Een aanrader voor de langere tochten.

Local Food

• Pho bo: ongelofelijk lekkere rijstnoodle soup met beef. Pho Ga geeft je dezelfde schotel met kip.
• Secret Garden HCMC: verstopt in een donker steegje, 5 verdiepingen hoog maar het beste lokale Vietnamese eten dat ik in Saigon at.
• Streetfood (pizza wraps): ga in de marktjes op zoek naar vrouwtjes met een BBQ. Ze maken de beste wraps met ei, kaas, groentjes en vele chili’s. Super lekker en straf dat deze niet bij ons bestaan. Een dollar en je hebt een volle maag.
• De beste koffie drink je in Dalat. Zelfs ik vond hem lekker, als niet koffie drinker.
• Fruit: Lychees, mangosteen, dragonfruit en passievruchten. Spotgoedkoop en zo lekker. Ik stak me elke dag vol met verse goodness.

Bad karma in Ho Chi Minh City

Dit waren de eerste 2 weken van mijn maand Vietnam. De moto bracht ons nog naar Hue (top cultuur), Dalat (top koffie), Mekong Delta (top floating markets), Cu Chi (top tunnels) en HCMC (topstad). We reden via de Ho Chi Minh trail van Noord naar Zuid, door de bergketens waar je door de vele kale vlaktes in de jungle de gevolgen van Napalm bombardementen duidelijk kan zien.

Met de moto HCMC binnenrijden doet iets met je hart. Verstand op nul en assertief meerijden met de flow. Maar wat een ongelofelijk fijne stad. Je vindt er luxueuze hotels maar ook budget hostels en homestays. De backpacker wijk is leuk ‘s avonds, je hebt er een fijne mix van cultuur, zatte Britten, de Franse koloniale architectuur en moderne shopping centra’s. Het weer zit altijd mee en een excursie naar de Viet Cong tunnels van Cu Chi (Claustrofobie inbegrepen) of de Mekong Delta is niet ver af. Hier kan je gerust een kleine week blijven zonder verveeld te raken.

Alles verliep volgens plan. Mijn good-karma filosofie begint zn vruchten af te werpen, dacht ik. Tot de laatste dag een taxichauffeur besloot er vandoor te gaan met mijn fototoestel, inclusief twee 64GB memory cards met al mijn foto’s. Eikel. Gelukkig had ik een backup van de eerste 2 weken van Vietnam. De laatste 2 zijn voorgoed verloren gegaan. Geen foto’s maar wel fantastische herinneringen erbij. En vergeet dus niet te backuppen, boys.

Ik kocht intussen een nieuwe camera in Singapore. En omdat vele mensen er naar vragen, ik trek met een Sony RX100-III. (Ik betaalde 900Signapore Dollar, 650 tal euro). Volgens de beste fotograaf de beste compact camera momenteel op de markt. (Maar trek in .raw en installeer Lightroom!)  Ik denk trouwens dat Handbage Sam hier ook mee trekt.

En dat ‘op vakantie gevoel’ na 3 maanden?

Eigenlijk zei ik het om te lachen, dat ik even op vakantie ging naar Vietnam. Maar ergens is het wel waar. Backpacken in Australië is vrij vermoeiend. Je bent elke dag non stop bezig: laundry, volgende bestemming zoeken, rijden, koken, bankstuff regelen,… Het hostel bestaan weegt, en momenten zoals deze waarop ik de tijd heb om een paar uurtjes te schrijven met stabiele WiFi zijn zeldzaam. (Trouwens, in Vietnam is de WiFi veel stabieler, sneller en gratisser dan in Australië!). En dan zijn er nog je ouders en vriendin die ook allemaal (en liefst een gepersonaliseerde) update verwachten, wat ook weer enkele uren in beslag neemt. En intussen mag je de prachtige sunset niet missen en moet je die ene film nog snel downloaden. Zwaar leven.

Maar ik voelde me voor het eerst in de reis helemaal op m’n gemak. Veel lichter gepakt, comfortabele hotels (even geen hostels meer, zeker nu het allemaal betaalbaar is), goedkoop leven en een prachtige reisgenoot. We moesten beide eens niet meer elke dag nieuwe mensen leren kennen en het typische ‘hello, where are you from’ verhaal afsteken. Dat deed deugd. Enkele van m’n voorgangers hadden me gewaarschuwd voor maand 3, maar eens je daar door geraakt heb je de smaak te pakken en je draai gevonden.

Wel, ik heb m’n draai gevonden. Maar ik wil nog steeds graag een U-Turn maken richting Europa begin volgend jaar. Of misschien naar Fiji?